در بهار فرصت عمر، روزها و شبهایی است به زیبایی «لیلة القدر»؛ بهتر از هزار روز و هزار شب، روزها و شبهایی که جاودانهاند و پلکان جاودانگیاند؛ پرشور و پرنور و پرفیض و پربرکت. چشمهی نور و صفا از بستر وجود آن میجوشد. روزها و شبهایی که میتوان با خواندن نغمهی «معرفت»، شهد «عبودیت» را چشید، و «عرفه» از آن روزهاست. روزی که اکسیر لطف الهی، دلهای زنگار گرفته از گرد و غبار عصیان و غفلت را، زندگی میبخشد.
«عرفه»، روز معرفت است، روز جاودانگی و ابدیت، روز عشق و فرزانگی.
روزی که غبار عصیان و افسار گسیختگی، از قلبها زدوده میشود؛روزی که هنگامهی حضور و شوق «توبه» است. «عرفه»، روزی است که ملایک در عرفات، سبد سبد گلواژههای رحمت الهی و طَبق طَبق شیرینی اجابت در دست، میرسند.
«روز عرفه»، روز عشق است و مهربانی؛ روز بهار فرصتها و هنگام رویش گلستان «رحمت» است.
«عرفه» نگین انگشتری ذیحجه است، نغمهی زیبای شکفتن در باغ صفا و مروه، شعر مشعر دل، صفای «صفا دلان»، مروّت «مروه پویان» و زمزمهی «زمزم نوشان» است.
به قشنگی بندههای خوبت باشم...
و سدد نی لان اعارض من غشنی بالنصح و اجزی من هجرنی بالبر و اثیب من حرمنی بالبذل و اکافی من قطعنی بالصله و اخالف من اغتابنی الی حسن الذکر و ان اشکر الحسنه و اغضی عن السیئه
اللهم صل علی محمد و اله و حلنی بحلیه الصالحین و البسنی زینه المتقین فی بسط العدل و کظم الغیظ و اطفاء النائره و ضم اهل الفرقه و... ستر العائبه و لین العریکه و خفض الجناح و حسن السیره؛
و کمکم کن اگر کسی با من ناراستی میکند، من با او راستی کنم. اگر کسی رهایم میکند، من به او خوبی کنم. اگر از یکی کمکی خواستم و نکرد، وقتی او سراغ من آمد، من بخشنده باشم. اگر یکی قهر میکند، من پیشش بروم. کمکم کن اگر یکی پیش دیگران بدیهایم را میگوید، همه جا خوبی‌اش را بگویم و اگر یکی به من خوبی میکند، درست تشکر کنم و اگر بدی هم میکند، فراموش کنم.
خدایا! کمکم کن موقع فرو بردن عصبانیتم؛ موقع آشتی دادن مردم، موقع دوست کردن آدم‌هایی که از هم دورند، موقع پنهان کردن بدیهای دیگران، موقع مهربانی، موقع فروتنی و موقع خوش‌رویی، به قشنگی بندههای خوبت باشم؛ به زیبایی آنها باشم که از تو حساب میبرند.
صحیفه سجادیه، دعای بیستم.
سالروز ازدواج حضرت زهراء و علی علیهماالسلام مبارک
به امید ازدواج علوی همه جوانان
قالَ الا مام الجواد صلوات اللّه و سلامه علیه :
مَنْ خَطَبَ إلَیْکُمْ فَرَضیتُمْ دینَهُ وَ أمانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، إلاّ تَفْعَلُوهُ تَکْنُ فِتْنَةٌ فِى الاْ رْضِ وَ فَسادٌ کَبیرْ.
تهذیب الا حکام : ج 7، ص 396، ح 9.
هر که به خواستگارى دختر شما آید و به تقوا و تدیّن و امانتدارى او مطمئن مىباشید با او موافقت کنید وگرنه شما سبب فتنه و فساد بزرگى در روى زمین خواهید شد.
؟؟؟
فقط یک سوال: ملاک بعضی پدر و مادرها چیست؟ آنچه که امامشان می گوید یا....؟؟؟؟!!!!!
|
SMSبازی |
|
از امکانات تلفن همراه که رونق زیادی پیدا کرده SMS (پیام کوتاه) است. از این امکان استفاده های مفیدی می شه از جمله: نظرسنجی، دریافت اطلاعات هواشناسی، اعلام اخطارهای مختلف و ... با ورود تلفن همراه به جمع وسایل ارتباط جمعی، یه بازی به جمع بازی های جدید اضافه شد که اسمش هست اس ام اس بازی!! شاید یه کم خنده دار باشه ولی بعضی ها هستن که با هم کل میندازن اولی یه پیام کوتاه به دوستش می فرسته دومی هم جواب می ده و بازی شروع میشه. تو این وسط حتما حرف های درست و حسابی از جمله مباحث علمی رد و بدل میشه این بازی یا به عبارت بهتر وقت تلف کردن محاسنی هم داره از جمله خوشحال شدن شرکت های ارتباطات سیار، سریع شدن تایپ با گوشی تلفن همراه، افزایش تعداد کلمات (که گاهی هم رکیک هستن) بانک لغات انسان و .... محاسنش که این باشه دیگه عیب هاشو خودتون می دونید!! یه استفاده دیگه ای که بعضی ها می کنن اینه که دوستاشون یا گاهی اوقات یه از همه جا بی خبر رو اجبارا توی امور خیریه شرکت می دن. شماره برنامه هایی که با مخابرات هماهنگ کردن رو می فرستن و می گن به این شماره مثلا عدد 1 رو بفرستید. مخابرات هم لطف می کنه با توجه به قراری که گذاشته به مقدار تعیین شده به قبض سرماه مبلغ اضافه می کنه خلاصه استفاده های تلفن همراه به سبک ایرانی زیاده و شمردنشون کار ساده ای نیست. |
|
چگونه از یاران امام زمان(عج) باشم؟ |
 یاری امام زمان(عج) در این زمان به انجام صحیح وظایف خود در زمان غیبت است . وظیفه منتظر امام زمان(ع) این است که مانند یک منتظر واقعی زندگی کند. وقتی انسان حقیقتا منتظر کسی باشد تمام رفتار و سکناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب می کند، وسایل پذیرایی را آماده می کند و با لباس مرتب و چهره ای شاداب در انتظار می ماند. چنین کسی می تواند ادعا کند که منتظر میهمان بوده است. اما کسی که نه خانه را مرتب کرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فکر میهمان است اگر ادعا کند که در انتظارمیهمان بوده همه او را ریشخند خواهند کرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید. |
|
کوتاهی عمر موسیقی دانان بزرگ! |
 زیست شناسان معتقدند که عمر طبیعی بشر 120 سال است یعنی اگر انسان در محیطی باشد که وسایل راحتی و آسایش او فراهم باشد و اعصاب وی در معرض تحریکات و هیجانات خارجی قرار نگیرد و بهداشت را مراعات کند براحتی می تواند 120 سال بلکه بیشتر عمر کند و نمونه های فراوانی از این افراد وجود دارد از جمله: 1. کربلائی علیشاه ایرانی 125 ساله، ایرانی (کیهان، شماره 6119) 2. آقای عباس طاهری 131 ساله، ایرانی (اطلاعات، شماره 10989) 3. آقای پیرحسین علوی 135 ساله، ایرانی (کیهان، شماره 6310) 4. شیرعلی اوف، 167 ساله، روسی (کیهان، شماره 5958، ساز و آواز، همان، ص 15، شگفتی در چیست، ص8) 5. هاتین نین 168 ساله (همان) 6. هنری جانگیز 169 ساله، انگلیسی (همان) 7. لوئیز اتروسکو 175 ساله (همان) 8. تپس آبزیت 180 ساله، روسی (همان) 9. سیدعلی کوتاهی 185 ساله، ایرانی(همان) یکی از عمده ترین عامل کوتاهی عمر موسیقی و ترانه های مبتذل است که بر اثر هیجان های روحی و آسیب رساندن به مغز و ایجاد حزنهای غیرمعمولی عمر انسان را به زیر شصت سال تقلیل می دهد. برای اثبات مسئله آماری از عمر موسیقی دانان بزرگ ارائه می شود:
نام تاریخ تولد تاریخ وفات طول عمر 1. جیووانی باتیستا پرگولزی 1710م 1736م 26 سال 2. فرانسس پیتر شوبرت 1767م 1797م 30 3. بلینی 1801م 1835م 34 4. ارنست شوسون 1855م 1890م 35 5. ولنگانک آمادتوس موتسارت 1756م 1791م 35 6. موکار سیمی 1604م 1674م 36 7. ژرژ بیزه 1838م 1875م 37 8. هنری پرسل 1658م 1695م 39 9. فردریک شوپن 1810م 1849م 39 10. جرج گرشوین 1898م 1937م 39 11. نیکلایی 1810م 1849م 39 12. کارل ماریافن وبر 1876م 1916م 40 13. موریس ژوبر 1900م 1940م 40 14. موس کورسکی 1839م 1881م 42 15. هرولد 1791م 1833م 42 16. اسکر یابین 1872م 1915م 43 17. گئورگ گبل 1709م 1753م 44 18. توماس مورله 1557م 1602م 45 19. حبیب سماعه 1280ه.ق 1325ه.ق 45 20. روبرت شوکان 1810م 1856م 46 (برای آمار بیشتر ر.ک ساز و آواز، همان، ص16-20)
و ... بالاترین عمر را قمرالملوک وزیری داشته (1284-1338ه.ش) که 54 ساله بوده و از آن بیشتر خالقی(1285-1344ه.ش) که 59 سال عمر کرده است. جالب اینکه اکثر به بیماریهای متعددی که ریشه در موسیقی داشته مبتلا شده و با وضع زننده از دنیا رفته اند. به عنوان نمونه می توان اشاره کرد به «روبرت شومان آلمانی» متولد 1810م این موسیقی دان که از 18 سالگی به تحصیل موسیقی پرداخته بود بر اثر افراط و تفریط در تعلیم و تعلم موسیقی و اشتغال بیش از اندازه گرفتار بیماری هایی عصبی شده و وضع مزاجی اش مختل شد، در سال 1852م بیماری اش شدت گرفت و قدرت تکلم را از دست داد و سرانجام قوه سامعه او نیز مختل شد و با این وضع فلاکت بار در 29 ژوئیه 1856م یعنی در سن 46 سالگی درگذشت.(ساز و آواز، همان، ر.ک فرهنگ دانش و هنر، حرف «ر») همین طور «ماریا لیبران» زن خواننده معروفه ای که از شنیدن آواز او مستمعان بیهوش می شوند در سال 1835 م در سن 27 سالگی هنگام خواندن موسیقی ناگهان بیهوش می شود و با سکته قلبی در مقابل چشمان تماشاچیان جان می دهد. (همان، ص45) موریس راول (1875-1937م) که از دوران کودکی علاقه وافری به موسیقی داشت در سال 1933م به اختلالات عصبی گرفتار شد و با شدت یافتن آن رابطه او با دنیای خارج قطع و سرانجام در سال 1937م با وضع دلخراش از دنیا رفت. (همان، ص22) همچنین طور «ریشارد واگنر»، «شوپن»، «نیچه»، «شومان»، «یوهان»، «تبهون»، «مندلس»، «باخ» و ... جزو آن دسته از موسیقی دانانی هستند که با عمر کوتاه و بر اثر ابتلا به بیماری های عصبی و روانی و ... از دنیا رفته اند.(همان، ص22-23) به همین جهت امام صادق(ع) فرمود: «بَیتُ الغِناءِ لاتُؤمَن فیه الفُجعَه وَ لاتُجابُ فیه الدّعوَهُ وَ لایَدخلُه؛ خانه ای که در آن غنا (موسیقی) باشد از بلای ناگهانی(همچون سکته و ...) در امان نیست و دعا در آن مستجاب نمی شود و ملائکه (نیز) در آن داخل نمی گردد».(کافی، کلینی، ج6، باب الغناء) در نتیجه می توان گفت یکی از عمده ترین عوامل کوتاهی عمر افرادی که مبتلا به استماع موسیقی و ترانه هستند همین استماع موسیقی است، شاهد زنده آن کوتاهی عمر اکثریت قاطع موسیقیدانان و نوازندگان است که حداکثر عمر آنها از 59 سال نگذشته و حداقل آن 27 سال است. |
عرفان یعنی عمل :
یکی از عرفای نامداربه رحمت خدا پیوسته بود. وقتی که خبر رحلت ایشان را به دوستانم می گفتم ، نخستین جمله ای که بر زبانشان جاری می شد، این بود که خوشا به حالش. در آن دنیا دیگر خیالش راحت است . بیچاره ما که نه دنیا را داریم و نه آخرت را و ... مگر آنها چه کردند که ما فقط باید حسرت بخوریم . حسرت بیهوده به چه کار ما می آید؟ پرس و جو کردم . دیدم عرفان چیز پیچیده ای نیست. همه ما اهل عرفانیم . خوب و بد را مثل خورشید می شناسیم . پس مشکل کجاست ؟ مشکل این است که اهل عمل نیستیم . از عارف محبوب حاج آقای بهجت دام ظله الوارف دستور العمل خواستند . جمله معروفی گفت که خودتان می دانید و نیازی به تکرار نیست . از یکی دیگر از اساتید اخلاق و عرفان دستور العمل خواستند ، ایشان هم فرمود : نخستین مرحله عرفان همان تقوی است . شما تقوی داشته باشید بقیه امور خود به خود حاصل می شود. خداوند خود راه را به شما نشان خواهد داد . دستور العمل را خداوند ، پیامبر ، امیر المومنین ، ائمه معصومین علیهم السلام و فقهای عصر غیبت همه داده اند . همه واجبات و محرمات را معلوم کرده اند. همه گفته اند گناه نکنید . همه گفته اند ترک معصیت . منتها مرد عمل نیست . شاید شنیده باشید در زبان عرفا نخستین مرحله عرفان را تقوی بر شمرده اند . تقوی یعنی
انجام واجب و ترک حرام
شما فقط به همین عمل کنید . یعنی تمام هم و غم و معیار های زندگی و .. شما انجام واجبات و ترک محرمات باشد. اگر عارف نشدید تا روز قیامت مرا لعن کنید.
عمل کنید . واجبات را انجام دهید و محرمات را ترک کنید . سخنان عارفانه گفتن و غزل عاشقانه خواندن و ... خوب است اما تا پله اول درست نشود اینها هیچ فایده ای به حال شما ندارد . شما از نیمه شب تا صبح بنشین و دعای کمیل بخوان . اما اگر می دانی که این بیداری شما سبب قضا شدن نماز صبحت می شود ، آن دعای کمیل خواندنت خاصیتی جز ثبت گناه برای شما ندارد . چرا که به امری مستحب متوسل شده ای . حال آن که امر واجبی دارد از تو فوت می شود . ابتدا ستون خانه دلت را بنا کن. گچ کاری و تابلو زدن به دیوارهای دل را بگذار تا وقتی ستون و سقف خانه بنا شد.
پس دستور العمل همه ما در طریق سیر و سلوک آن است که واجبات را انجام دهیم و محرمات را ترک کنیم . همین . این فرموده تمام عرفایی است که راه حق را به درستی پیموده اند و حضور پر مهر حضرت دوست را در آغوش کشیده اند.
چون این بازی گاهی تا پاسی از شب ادامه داره تا اینکه یکی از طرفین کم بیاره و به خاطر انگشت درد یا بی خوابی، دیگه جواب طرف مقابل رو نده.
