پر و بال شکسته...
چه خوش است حالی مرغی که قفس ندیده باشد
چه نکوتر آن که مرغی، ز قفس پریده باشد
پــر و بــال مــا بریدنــد و در قفس گشودنــد
چه رها، چه بسته مرغی که پرش بریده باشد
شعر: شهید تاجیک
