در خلوت هم از گناه بپرهیزید

امام علی علیه السلام : اتقوا معاصی الله فی الخلوات فان الشاهد هو الحاکم.

در خلوت و تنهایی هم، از گناه و نافرمانی بپرهیزید، زیرا همان کسی که گناه شما را می‏بیند (یعنی خداوند) خودش نیز درباره آن، داوری خواهد کرد.

گروهی از افراد کوته فکر هستند، که گمان می‏کنند اگر در خلوت و تنهایی، مرتکب گناه شوند، و کسی شاهد گناه آنها نباشد، از کیفر و مجازات در امان خواهند بود. غافل از آنکه خداوند، در همه جا حاضر است، و در خلوت و تنهایی هم، شاهد اعمال بندگان خویش است.

امام صادق علیه‏السلام می‏فرماید: کسیکه در تنهایی مرتکب گناه می‏شوند، مثل کسی است که در یک کشتی، داخل اطاقک خصوص خود، نشسته است و کف آن را سوراخ می‏کند. گرچه کسی شاهد این عمل زشت و نادرست نیست، تا از آن جلوگیری کند، یا آن شخص را به مجازات رساند، ولی چنین کسی، مجازات عمل خود را خواهد دید، زیرا به خاطر کار زشت او، دیگران هم صدمه خواهند دید. چون سرانجام، آب دریا، از سوراخ آن اتاقک بلا خواهد آمد، و همه کشتی را، با تمام سرنشینان آن غرق خواهد کرد.

پس گناه، اگر در خلوت و تنهایی صورت گیرد، هم شخص گناهکار به مجازات خواهد رسانید، هم به روی جامعه اثر بد خواهد گذاشت.

از سوی دیگر، انسان در رابطه با خدا، باید بداند که: هرچند در خلوت و تنهایی مرتکب گناه شود، و کسی شاهد او نباشد، ولی خداوند، او را می‏بیند و شاهد گناهان اوست. به این ترتیب، شخص گناهکار، در روز رستاخیز، از داوری خداوند توانا و بینا که خود آن گناه را دیده است - هیچ راه فراری نخواهد داشت.

حرف آخر:

کسی که برای انجام عملی حتی خود را از یک کودک پنهان می کند آیا باور ندارد که خداوند تعالی و اهلبیت عصمت (ع) شاهد اعمال اویند؟  براستی اگر انسان هنگام انجام گناه یک لحظه متوجه شود که مثلا امام حسین علیه السلام دارد او را می بیند چقدر شرمنده می شود؟؟!!!

نهج‏البلاغه-ح 324