دقیقه 90

عرصه زندگى بى شباهت‏به بازى فوتبال نیست! با این تفاوت که پهنه زندگى بسیار وسیع‏تر و گسترده‏تر است . نقطه شروع بازى زندگى «سن بلوغ‏» است و تا پایان بازى، فرصت‏هاى مغتنم بسیار وجود دارد . استفاده بهینه از این فرصت‏ها به موفقیت مى‏انجامد و بر عکس، سهل انگارى و بى توجهى موجب «باخت‏» مى‏شود . . . .

در این گستره بزرگ، گاه آن قدر جلو مى‏روى که در «آفساید» قرار مى‏گیرى و تو را باز مى‏گردانند . گاه «خطا» مى‏کنى . داور گیتى، بسته به نوع خطا، «آوانتاژ» مى‏دهد;  «اخطار» مى‏کند و اگر تکرار شد، با «کارت زرد» گوشمالى‏ات مى‏دهد! و اگر همچنان خطاى عمدى ادامه یافت، با «کارت قرمز» از دور خارج مى‏شوى! . . . مربى نیز در پیروزى‏ات نقشى به سزا دارد . اگر به گفته‏ها و تجربیاتش توجه و عمل کنى، با سعى و تلاش، حتما «کاپ‏» موفقیت را در آغوش خواهى کشید .

گاه برایت فرصتى پیش مى‏آید، از زاویه «کرنر» به هدف مى‏نگرى و با ایجاد موقعیت و «توپ سازى‏»،  براى خود و یارانت مثمر ثمر مى‏شوى.  گاه از حریف «پنالتى‏» مى‏گیرى و «تماشاچیان‏» زندگى را به تحسین و «تشویق‏» وا مى‏دارى; و چه بسا همین فرصت‏ها موجب دستیابى به «گل‏» مى‏شود و یا بر عکس، با یک لحظه غفلت، به «ضد حمله‏» تبدیل شده، همه چیز به نفع حریف رقم مى‏خورد . . . .

آنچه مهم است استفاده صحیح از تمام لحظه‏ها، عوض کردن «تاکتیک‏» در صورت باز نشدن «خط دفاع‏» حریف و تسلیم نشدن در برابر «جنگ روانى‏» بازیکنان و تماشاگران است . گاه بازى زندگى به «وقت اضافه‏» کشیده مى‏شود تا مافات جبران گردد . اگر در وقت اضافه «گل طلایى‏» زدى، محبوب داخل و خارج زمینى; همه دوستت دارند و به تو افتخار مى‏کنند.

البته باید بکوشى در «وقت قانونى‏» عمر کار مثبتى انجام دهى . نباید منتظر وقت اضافه بود! از کجا معلوم؟ ! شاید براى من و تو هرگز وقت اضافه و تلف شده منظور نکرده باشند و داور گیتى «سوت پایان‏» بازى را به صدا درآورد.

امیدوارم در «دقیقه 90» زندگیتان سربلند از زمین خارج شوید . . . .

مولا علی علیه السلام و اهلبیت عصمت و طهارت یارتان