شب قدر است بیا قدر بدانیم کمی |
خانه دل ز گناهان بتکانیم کمی |
شعله افتاده به ملک دلم از فرط گناه |
دوست را از دل این شعله بخوانیم کمی |
روح را صیقل آیینه دهیم از دل و جان |
آه را تا ملکوتش برسانیم کمی |
عهد بستیم و شکستیم بسی کاش! که ما |
بر سر عهد وفادار بمانیم کمی |
پوشه از بار گناهان شده پر حجم بیا |
رمضان است به آتش بکشانیم کمی |
نگذاریم زبانه بکشد دوزخمان |
بنشینیم و به اشکش بنشانیم کمی |
بنشانیم نهالی به امید ثمری |
چشمه از چشم به پایش بدوانیم کمی |
و ارادت بنماییم و بگوییم «الغوث |
ناله را تا به فلک باز رسانیم کمی |