انسانها از جهت دین و دیندارى به دو دسته تقسیم مى‏شوند:

الف) دیندار 

  ب) بى دین

دسته اوّل خود به دو قسم تقسیم مى‏گردند:

1-    دیندار ثابت و پایدار:  اینان کسانى هستند که دین و شریعت به قلب و جان آنها رسوخ نموده و در آن مستقر شده است.

2-   دیندار موقّتى و متزلزل:  این دسته کسانى هستند که دین و ایمان به درون قلبشان نفوذ ننموده و یا به صورت نور ضعیفى از آن به درونشان سرایت نموده است، یعنى این دسته کسانى‏اند که دین و ایمان به صورت عاریتى در آنان وجود دارد.

براى تشخیص دیندار واقعى از غیر واقعى، باید دید که در هنگام بحرانها و سختیها چه مى‏کند. در هنگامى که ماندن در دین؛ جان، مال، آبرو، فرزند و خانواده را به مخاطره مى‏اندازد، چگونه رفتار مى‏کند؟ آیا متعلّقات دنیایى را بر دین خود مقدّم مى‏شمارد، یا آنها را فداى دین خود مى‏کند؟ اگر آنها را فداى دین خود کرد پس در زمره دینداران واقعى قرار دارد و گر نه، دیندار واقعى نبوده و جاى او در گروه دینداران غیر واقعى مى‏باشد.

خداوند متعال در رابطه با دینداران غیر واقعى مى‏فرماید:

1- «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلى حَرْفٍ فَاِنْ اَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَاَنَّ بِهِ وَ اِنْ اَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیا وَ الاخِرَةَ  ذلِکَ هُوَ الْخُسرانُ الْمُبِینُ؛ بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى‏پرستند (و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است)؛ همین که (دنیا به آنها رو کند و نفع و) خیرى به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا مى‏کنند؛ اما اگر مصیبتى براى امتحان به آنها برسد، دگرگون مى‏شوند (و به کفر رومى‏آورند)! (به این ترتیب) هم دنیا را از دست داده‏اند، و هم آخرت را؛ و این همان خسران و زیان آشکار است»! (حج / 11).

از امام حسین‏علیه السلام نقل شده است که ایشان وقتى کاروانش به سرزمین کربلا رسید در رابطه با دیندارى فرمود:

«اِنَّ النَّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینَ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ ما دَرّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصُوا بِالْبَلاءِ قلَّ الدَّیَّانُونَ؛

مردم برده‏هاى دنیا هستند و دین بازیچه (لق لقه) زبانشان مى‏باشد، حمایت و پشتیبانى از دین تا آنجا است که زندگیشان در رفاه باشد، امّا آنگاه که در بوته امتحان قرار گیرند دینداران کم خواهند بود».                 

 بحار، ج 78، ص 117 - ج 44، ص 383.

براستی من و تو کجائیم و جزو کدام گروه...؟؟؟!!!